De kat, de oude soortnaam zegt het eigenlijk al, Felis domesticus, is oorspronkelijk een huishoudelijk apparaat. Zijn tong, het raspende duizenddingendoekje, werd reeds bij de oude Romeinen herkend als uitermate geschikt voor het schoonhouden van hun tempels en tapijten. Vandaar de naam, Felis domesticus, waarin het huishouden duidelijk genoemd wordt. De term is tegenwoordig vervangen door Felis catus, wat zoveel wil zeggen als katachtige kat, maar dat is dubbel en dus overbodig. De taal volgt hierbij de trend dat de kat steeds vaker overbodig is of verkeerd gebruikt wordt.
Wij van de almanak weten, als u uw kat vriendelijk vraagt weer wat mee te werken in het huishouden, hij dat met grote liefde en toewijding doet. Precies zoals zijn natuur hem dat voorschrijft. Zie zelf hoe rein een kat op zichzelf is en hoeveel tijd hij slapend doorbrengt. Dat is verveling. Een kat doet niets liever dan schoonmaken. Gooit maar eens een glas melk in een hoek van uw keuken, laat eens een bord kipsalade vallen en u zal zien hoe graag uw kat een handje meehelpt bij het proper maken.
Net als de huismus, (passer domesticus), bij kruimelproblemen en, natuurlijk, de huisvrouw zelf!
